18/4/12
Κι όμως μέσα σ' ένα τραγούδι χώρεσε όλη τούτη η Μοναξιά.
.
Η Εθνική μας Μοναξιά.. Αυτή που η φωνή του Δημήτρη, τραγούδησε τόσο αυθεντικά, τόσο τραγικά..
Σ' ένα τραγούδι όλη η Ελλάδα.. όλος αυτός ο λαός που εξαπατήθηκε, που λοιδωρήθηκε, που διασύρθηκε διεθνως.
Σα να τόξερες τότε είκοσι χρόνια πριν πως; τη μέρα του μεγάλου ταξειδιού, τούτο το τραγούδι σου, θα γινόταν ο Εθνικός Ύμνος.. αυτός που θα αποτύπωνε τόσο παραστατικά τον εφιάλτη που ζούμε.
Προφητικοί οι συντελεστές αυτού του τραγουδιου. Ο στιχουργός Φίλιππος Γράψας, ο συνθέτης..Μάριε Τόκα έφυγες τόσο νωρίς κι ο Δημήτρης Μητροπάνος που βιάστηκε κι αυτός να φύγει...
Κι έμεινε το τραγούδι να μας συντροφεύει στα άδεια από ψυχή μάτια μας, στις παγωμένες ψυχές μας, στα νεκρωμένα συναισθήματα, στο μυαλό που δεν μπορεί να χωρέσει τούτη την εικόνα του εφιάλτη, τα ροζιασμένα χέρια και τα γέρικα κορμιά να ψάχνουν στους κάδους των απορριμμάτων για λίγο φαγητό, αξιοπρέπειες πεταμένες στα σκουπίδια, δρόμοι σκοτεινοί που φιλοξενούν χιλιάδες άστεγους, που μέχρι χθές είχαν σπίτι και οικογένεια...
ένας ολόκληρος λαός που υποφέρει.
Δημήτρη Μητροπάνο, η Εθνική μας Μοναξιά θα είναι εδώ... την άφησες πίσω σου, φεύγοντας...κι είναι αβάσταχτο να την σηκώσουμε χωρίς εσένα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου