Αυτό που πρέπει να μας χαρακτηρίζει είναι ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αίσθημα πληρότητας, μια "γεμάτη ζωή".' Eνα αίσθημα εκπλήρωσης της μοίρας μας (self – fulfillment prophecy).
Τi κάνει κάποιος, όμως, όταν για έναν ή παραπάνω λόγους δεν τα καταφέρνει;
Ποιoι είναι οι λόγοι όταν κάποιος ή κάποια σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο προσπαθεί και τα καταφέρνει στην επίτευξη ενός στόχου;
"Πολλοί και διάφοροι" θα μπορούσε να πει κάποιος.
Σε αθλητικό επίπεδο, και όχι μόνο, αυτό που φαίνεται να κατευθύνει τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου είναι περισσότερο η αποφυγή της αποτυχίας, δηλαδή να κάνει πράξεις οι οποίες θα τον/την οδηγήσουν σε μία κατάσταση μακριά από αυτή που θέλει να αποφύγει. Για παράδειγμα, κάνει προπόνηση όχι για να γίνει καλύτερος, αλλά για να μην γίνει χειρότερος. Γιαι να παραμείνει στα ίδια επίπεδα, αν αυτά είναι ικανοποιητικά, στο βαθμό που δεν "χειροτερεύει", δεν πέφτει κάτω από τα στάνταρ απόδοσης και επίδοσης που έχει.
Ισχυρότερο κίνητρο
Πολλές έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν καταδείξει ότι ο φόβος της αποτυχίας είναι ισχυρότερο κίνητρο από την επιτυχία. Με άλλα λόγια, η συμπεριφορά, άρα και οι πράξεις ενός ανθρώπου, υποκινούνται περισσότερο από αυτά που φοβάται "μην καταντήσει", παρά γι' αυτά που θα τον/την κάνουν να πάει μπροστά, να διακριθεί, να επιτύχει, να τα καταφέρει, να καταξιωθεί.
Αν δεχθούμε το παραπάνω στοιχείο, το οποίο μάλλον αποτελεί πραγματικότητα, τι πρέπει να κάνεις για να βγεις από αυτό το αδιέξοδο έστω και για λίγο;
Με σωστή συνεργασία όλων των εμπλεκομένων μερών (αθλητών- προπονητών για παράδειγμα), μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Εάν και εφόσον τα πράγματα δεν βελτιώνονται, απεναντίας
χειροτερεύουν ή ακόμη χειρότερα "η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο", χρειάζεται η συμβολή εξειδικευμένων ανθρώπων, οι οποίοι θα λύσουν τα θέματα που υπάρχουν, διαπιστώνοντας ποια είναι η "ρίζα του κακού".
Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι το να επιτυγχάνει κάποιος είναι απείρως δημιουργικότερο από το να κρίνει, να γκρεμίζει, να αμφισβητεί. Άλλωστε, το να είναι κάποιος παραγωγικός (θα έπρεπε να) το κάνει για τη χαρά της επιτυχίας αυτής καθεαυτής και όχι για όλα τα (υλικά), που (ίσως) τη συνοδεύουν.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η ζωή δεν έχει πάντα μόνο "πάνω". Στα "κάτω" πρέπει να μετράμε φίλους, συμμάχους, περαστικούς.
Κι αν σας πει κάποιος, έστω και εμφατικά, "το αποτέλεσμα μετράει", απλά ανταπαντήστε: "Αν δεν είσαι μέρος της λύσης, είσαι μέρος του προβλήματος" και ο καθένας ό,τι κατάλαβε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου