10/7/13

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ: Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΑΛΛΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ


Ο τουρισμός είναι όντως η μεγαλύτερη ελπίδα για ανάκαμψη της οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας, υπό τον όρο όμως ότι θα είναι αειφορικός, δηλαδή ότι δεν θα μπαίνουν σε κίνδυνο τα ίδια τα θεμέλιά του, κυριότερο από τα οποία είναι το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της χώρας μας.Το σχέδιο νόμου «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και λοιπές διατάξεις», που ήδη έχει κατατεθεί στη Βουλή, προκαλεί σοβαρή ανησυχία ότι κινείται αντίθετα με την παραπάνω αρχή και ήδη δέχεται ισχυρή κριτική.

Το χαρακτηρίζει γενικά η λογική της όπως - όπως προώθησης των τουριστικών εγκαταστάσεων και της «τακτοποίησης» παράνομων τετελεσμένων, επομένως όχι μόνο δεν βελτιώνει τις τουριστικές προοπτικές της χώρας, αλλά αντιθέτως υποσκάπτει το κυριότερο κεφάλαιο της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας: το ελκυστικό φυσικό περιβάλλον της χώρας.

Αναλυτικότερα, το ν/σ περιλαμβάνει διατάξεις που πλήττουν το περιβάλλον και την ορθολογική χωροταξία όπως:
η κατάργηση των περιορισμών έκτασης στα νησιά με έκταση άνω των 90 τετραγωνικών [άρθρο 1 παρ. 4 γ)
οι ρυθμίσεις για τη χωροθέτηση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων σε δάση και δασικές εκτάσεις
η άρση των περιορισμών του ειδικού για τον τουρισμό χωροταξικού όσον αφορά την ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων σε περιοχές Natura [άρθρο 1 παρ. 4 δ), πρώτο εδάφιο], και τη μείωση των αποστάσεων των τουριστικών εγκαταστάσεων από οχλούσες χρήσεις
η «τακτοποίηση» πλήθους παρανομιών όπως σε σχέση με τουριστικούς λιμένες, χιονοδρομικά κέντρα, τουριστικά καταλύματα, σε αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των νομοταγών επιχειρηματιών και του κοινωνικού συνόλου.
Διατάξεις που αντικαθιστούν αναγκαίες αδειοδοτήσεις με «βεβαιώσεις υποβολής μελετών» και «υπεύθυνες δηλώσεις μηχανικών»
Η προώθηση του μοντέλου της ευρείας οικοδόμησης τουριστικών κατοικιών, που ήδη έχει κραυγαλέα αποτύχει (χαρακτηριστική η περίπτωση της Ισπανίας)
Η ανοχή στην πολεοδόμηση δημόσιων ακινήτων με ημιτελή έργα υποδομής (άρθρο 42) και την εγκατάσταση χώρων εστίασης και αναψυχής (που μπορεί να είναι και κέντρα διασκέδασης 10 μέτρα (!) από τον αιγιαλό (άρθρο 5 παρ. 4)

Από την άλλη το νομοσχέδιο προχωρεί σε μια κίνηση που ωμά περιορίζει τα δικαιώματα των πολιτών στην ήπια απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος: στον διπλασιασμό των διοικητικών προστίμων σε ελεύθερους κατασκηνωτές (άρθρο 38 παρ. 3) την ίδια στιγμή που μειώνει τα τέλη υπέρ του δημοσίου για τη χρήση αιγιαλού! Κι αυτό σε μια περίοδο επανηλλειμένων νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων.

Για τους παραπάνω λόγους οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε το νομοσχέδιο να αποσυρθεί, να αναμορφωθεί εκ βάθρων μέσα στα όρια του βασικού χωροταξικού νόμου 2742/1999 και να κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση: την κατεύθυνση της διαφύλαξης των περιβαλλοντικών και φυσικών πόρων, την κατεύθυνση της βιώσιμης προώθησης του τουρισμού.

Ενώνουμε την φωνή μας με τη φωνή των περιβαλλοντικών οργανώσεων και καλούμε τους βουλευτές να μην ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο που τόσο οφθαλμοφανώς θυσιάζει το αύριο για μια αμφίβολη και προσωρινή «ανάπτυξη».



Πληροφορίες: Γ.Κανέλλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου