Παρά την απουσία σοβαρών αναλογιστικών μελετών και τη συνακόλουθη αδυναμία των αρμόδιων υπουργών να πιστοποιήσουν το οικονομικό-ταμειακό όφελος για τον δημόσιο κορβανά, το υπουργείο Εργασίας κοινοποιεί αύριο στους κοινωνικούς εταίρους τις οριστικές ρυθμίσεις για την αύξηση του ορίου των απολύσεων ανά μήνα, τη μείωση των αποζημιώσεων, την πρόβλεψη για τη σύναψη κλαδικών συμβάσεων με αμοιβές κάτω του βασικού μισθού (ασφαλείας), την κατάργηση της Διαιτησίας.
23 Ιουνίου στη Βουλή
Ταυτόχρονα «κλείνει» και το Ασφαλιστικό με στόχο στις 23 Ιουνίου να εισαχθεί στη Βουλή και να έχει ψηφιστεί από το αρμόδιο κοινοβουλευτικό τμήμα εντός του μήνα. Και τα δύο αυτά ζητήματα επικυρώνονται σήμερα και αύριο με την τρόικα των επιτηρητών.
Συνολικά, το Ασφαλιστικό ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τα όρια των εργαζόμενων μητέρων και των ενστόλων, των απασχολουμένων στα Βαρέα (ΒΑΕ) και όσων έχουν διπλή ή διαδοχική ασφάλιση όσο και το Εργασιακό θα έχουν «διευθετηθεί» μονομερώς μέχρι τις 13 Ιουλίου. Ημερομηνία κατά την οποία κλείνει η ολομέλεια της Βουλής για το καλοκαίρι.
Κατά συνέπεια, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα θα έχουμε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στην εργασία ή, καλύτερα, στην απασχόληση.
Σε ορισμένα δε κομβικά σημεία για την εργασία (δουλειά και ασφάλιση) όπως τη γνωρίσαμε θα υπάρχει έως και αντεστραμμένη εικόνα.
Για παράδειγμα, ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος από το βήμα της ετήσιας συνόδου της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη Γενεύη περιέγραψε το αναδιανεμητικό σύστημα των εγγυημένων παροχών (συντάξεων), το «pay as you go», ως μία από τις αιτίες που οδηγήθηκε σε ταμειακό αδιέξοδο το σύστημα. Δηλαδή ότι ενυπήρχε στο «DNA» του συστήματος το γονίδιο της αυτοκαταστροφής του. Ετσι, η κυβέρνηση προωθεί τώρα ένα σύστημα ανταποδοτικό με πολλά στοιχεία κεφαλαιοποίησης (των εισφορών).
Η παρέμβαση του υπουργείου Εργασίας στο κεφάλαιο Εργασία θα γίνει με τους ακόλουθους τρόπους:
α) Ενα προεδρικό διάταγμα για τη διευκόλυνση των εργοδοτών να προβαίνουν σε απολύσεις (αύξηση ορίου - μείωση αποζημιώσεων). Υστερα από επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας θα δημοσιευθεί αρχές Αυγούστου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ).
Κατάργηση Διαιτησίας
β) Δύο υπουργικές αποφάσεις (θα δημοσιευθούν μέσα σε 10 ημέρες στο ΦΕΚ) για τις αμοιβές κάτω του βασικού μισθού και την κατάργηση της Διαιτησίας.
γ) Δύο νομοσχέδια για τις συντάξεις. Ενα από τον Α. Λοβέρδο και ακολούθως το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την εξίσωση των ορίων ηλικίας μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και μεταξύ ανδρών και γυναικών (δημοσίων υπαλλήλων). Για το θέμα αυτό οι κ. Λοβέρδος και Παπακωνσταντίνου είχαν χθες βράδυ συνεργασία.
Οι εν λόγω ανατροπές αναμένεται να προκαλέσουν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις (ήδη οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ διοργανώνουν σήμερα το απόγευμα συλλαλητήριο στην πλατεία Κλαυθμώνος) και νέα κοινωνική ένταση. Πόσω μάλλον που, στη συγκυρία, το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό συμπίπτουν με την άρνηση των εργοδοτών να συναινέσουν όχι μόνο σε οριακές αυξήσεις (ΣΕΒ) στις διαπραγματεύσεις με τη ΓΣΕΕ, αλλά ούτε καν στην κατοχύρωση-ενσωμάτωση του 13ου και του 14ου μισθού (έμποροι).
Ποιο το όφελος;
Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για τη νέα (;) εργασία, η άρον άρον προώθηση εντός του καλοκαιριού και, κυρίως, η αδυναμία το υπουργείο Εργασίας να πείσει για το «ποιο είναι το όφελος στα μαστιζόμενα δημόσια οικονομικά από τη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης;», εκτός φυσικά από το επιχειρηματικό κέρδος, αναμένεται να προκαλέσουν ρωγμές στην κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν μπορεί να ζητήσει, επί παραδείγματι, θυσίες από τον άνεργο (να χάσει την αποζημίωσή του ή το εφάπαξ -40% έως 50% της νόμιμης αποζημίωσης- σε περίπτωση συνταξιοδότησης) ο οποίος θα λάβει «επίδομα» ανεργίας 454 ευρώ. Και μόλις για 12 μήνες, προκειμένου να σωθεί το αφεντικό του, το οποίο προσδοκά σε πρόσθετα κέρδη προσλαμβάνοντας, στη θέση του 55χρονου απολυμένου, έναν νέο με αποδοχές κάτω του βασικού (αφορά τις ηλικίες έως 24 ετών).
Ετσι, σε μια περίοδο που κανείς δεν προσλαμβάνει (άρα δεν αποτελεί εμπόδιο η ιδέα μιας «υψηλής» αποζημίωσης μελλοντικά) και η πλειονότητα των επιχειρήσεων σχεδιάζει απολύσεις, η κυβέρνηση καθιστά αυτές φθηνές και εύκολες.
Οταν η οικονομική ιστορία έχει δείξει (έξοδος από την κρίση του 1929 κ.ά.) ότι μόνο με κεϊνσιανές πολιτικές, δημόσια έργα και τόνωση της ζήτησης αντιμετωπίζεται η ύφεση. Οχι με μείωση του διαθέσιμου εργατικού εισοδήματος υπέρ των ελβετικών ή (και) κυπριακών καταθέσεων (έξοδος κεφαλαίων από τη χώρα με το πρόσχημα του φόβου για τη διατήρηση του ευρώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου