ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

2008. Δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον
αστυνομικό-ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Εξέγερση της μαθητικής
νεολαίας σε όλη την Ελλάδα.

1998. Εκλογή του Ούγκο Τσάβες στην Προεδρία της Βενεζουέλας.

Τι έγραψαν οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου για τα θέματα οικονομίας,
εργασίας και συνδικαλισμού;

Παγώνουν οι μισθοί στις τράπεζες
Το θέμα είναι να ?ξεπαγώσει? η ΟΤΟΕ και να γίνει ξανά η αγωνιστική
ομοσπονδία που την έτρεμαν οι τραπεζίτες

Κεντρική επιλογή των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά
αποτελεί η μείωση του λειτουργικού κόστους, το οποίο αναρριχήθηκε τα
τελευταία χρόνια σε ιστορικά υψηλά ως αποτέλεσμα της υπερανάπτυξης του
κλάδου. Μέσα στην επταετία 2003- 2009 το δίκτυο των τραπεζών μεγεθύνθηκε
κατά 30% σε ολόκληρη την Ελλάδα στα 4.264 καταστήματα, καταγράφοντας
υπερδιπλάσια αύξηση σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη. Την ίδια περίοδο ο
αριθμός των εργαζομένων αυξήθηκε κατά 4.600 Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα

Μπλόκο τρόικας στη συμφωνία (;) με τους εταίρους
Υπογράφηκε τελικά ή όχι η ?συμφωνία της ντροπής?;

Ευελιξία με προϋποθέσεις στις επιχειρησιακές συμβάσεις, η εφαρμογή των
οποίων θα έχει καθολικό και μόνιμο χαρακτήρα τουλάχιστον έως το 2013 που
διαρκεί το Μνημόνιο αλλά και κατάργηση της αυτόματης επέκτασης των κλαδικών
συμβάσεων είναι τα σημεία στα οποία επιμένει η Κομισιόν. Σε ό,τι αφορά το
μέλλον των μισθών στην Ελλάδα, πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημείωναν ότι
η εισαγωγή του κριτηρίου της ευελιξίας είναι καθοριστικής σημασίας,
αναγνωρίζοντας ότι οι μειώσεις των αποδοχών είναι αναπόφευκτες, χωρίς όμως
να θίγεται ο κατώτατος μισθός. Διαβάστε το ρεπορτάζ του Έθνους της Κυριακής

Τι κρύβει η κόντρα Κατσέλη ? Λοβέρδου
Της νύχτα τα καμώματα τα βλέπει ο κόσμος και αγωνιά?

Η κόντρα σε κυβερνητικό επίπεδο αφορά τον πρώην και την νυν υπουργό
Εργασίας και εστιάζεται στην ερμηνεία του μνημονίου. Στο αρχικό κείμενο που
ψηφίστηκε από τη Βουλή υπάρχει η φράση «οι επιχειρησιακές συμβάσεις
δύνανται να υπερισχύουν των κλαδικών». Στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, που
δεν πέρασε από τη Βουλή, αλλά υπεγράφη από τον υπουργό Οικονομικών Γ.
Παπακωνσταντίνου και τον τότε υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο, στο πλαίσιο των
υπερεξουσιών που είχαν οι υπουργοί με μια τροπολογία που πέρασε νύκτα,
προκαλώντας πολλές αντιδράσεις, το επίμαχο σημείο διαμορφώθηκε ως εξής: «Η
κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης
υπερισχύουν των κλαδικών». Η διαφορά ανάμεσα στο «δύνανται» και το «πρέπει
να υπερισχύουν» είναι μεγάλη και προκαλεί κόντρα μεταξύ Λοβέρδου και
Κατσέλη.Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Τάσου Παππά στην Κυριακάτικη
Ελευθεροτυπία.

Η πάσχουσα επιχειρηματικότητα
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου (από τον Κόσμο του Επενδυτή, 4/12/2010)

Αγαπητή ηγεσία του ΣΕΒ, Επίτρεψέ μου τον ενικό, αν και είσαι πληθυντική.
Σου απευθύνομαι συλλογικά και απρόσωπα γιατί δεν θα ήθελα να μου
καταλογιστεί εμπάθεια εναντίον όσων σε εκπροσωπούν. Ας υποθέσουμε ότι όλοι
μας, κι εσείς που εκπροσωπείτε την επιχειρηματικότητα, κι εμείς που
κινούμαστε στο θολό νερό της μισθωτής εργασίας, συναποτελούμε αυτό που
λέγεται «παραγωγικές δυνάμεις της χώρας». Υπάρχει ένα ερώτημα, λοιπόν, περί
υμών: τι ακριβώς παράγουν αυτοί που σε εκπροσωπούν, με δεδομένο ότι είναι
βιομήχανοι χωρίς βιομηχανία και ζουν από τα έτοιμα; Παράγουν ιδέες, θα μου
πεις, για λογαριασμό της επιχειρηματικότητας. Και θα μου αντιτείνεις ότι
και οι εκπρόσωποι της μισθωτής εργασίας έχουν ξεχάσει εδώ και χρόνια τι
εστί εργασία. Σωστό κι αυτό. Οπότε ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μια ισοπαλία
μεταξύ των «παραγωγικών τάξεων». Εκπροσωπούνται από μη παραγωγικούς
ανθρώπους. Ίσως γι? αυτό τα βρίσκουν τόσο εύκολα.
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ για παραγωγή ιδεών, λοιπόν. Υπό τον όρο να βρούμε έναν κοινό
κώδικα επικοινωνίας. Πράγμα δύσκολο. Για παράδειγμα, όταν εσύ,
εκπροσωπώντας την εγχώρια επιχειρηματικότητα, μιλάς για «μεταρρύθμιση», τι
ακριβώς εννοείς; Μια «μεταρρύθμιση» προϋποθέτει μια οποιαδήποτε ισχύουσα
και κυρίως τηρουμένη «ρύθμιση». Αλλά, αυτό δεν υπάρχει. Απλώς δεν υπάρχει.
Αντιθέτως, υπάρχει ζούγκλα. Ως ζούγκλα περιγράφεται η αγορά εργασίας από
τις υπηρεσίες του κράτους, μια ζούγκλα είναι το πεδίο των τιμών αγαθών και
υπηρεσιών που μετά ένα χρόνο «αποπληθωρισμού μισθών» θα έπρεπε να έχουν
πέσει. Ζούγκλα είναι οι σχέσεις συναλλαγής κράτους και επιχειρήσεων όποτε
διασταυρώνονται, αφού για να υπάρχει το χέρι που παίρνει, πρέπει να
προϋπάρχει και το χέρι που δίνει?Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο
ιστολόγιο του ΚΙΜΠΙ.

Αρνητική η τρόικα στην πρόταση της κ. Κατσέλη
ΓΣΕΕLeaks!

Σε ένα έργο χωρίς θεατές φαίνεται πως «έπαιξαν» οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και
των εργοδοτικών φορέων, επιχειρώντας να διατηρήσουν τη σκηνική τους
παρουσία σε ένα σενάριο που δεν προβλέπει σχετικούς ρόλους. Η αρνητική
απάντηση που απέστειλε, προχθές, η τρόικα στις προτάσεις Κατσέλη για την
εφαρμογή επιχειρησιακών συμβάσεων υπό όρους, αποδεικνύει ότι η
διαπραγμάτευση των εταίρων, που εξελίσσεται και μέσα στο Σαββατοκύριακο,
προκειμένου να οριστικοποιηθεί έως την Τρίτη το σχέδιο νόμου και να
εγκριθεί την Πέμπτη από το υπουργικό συμβούλιο, είναι άνευ ουσιαστικής
σημασίας. Ο διαγκωνισμός των συνδικαλιστών και της εργοδοτικής πλευράς για
το ποιος θα επικοινωνήσει πρώτος στα ΜΜΕ την επίτευξη συμφωνίας με τη ΓΣΕΕ,
σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις εφαρμογής των «επιχειρησιακών
συμβάσεων εργασίας ειδικών συνθηκών» -για το εάν έγινε προ της κατάληψης
του ΠΑΜΕ ή μετά- είναι εκτός τόπου και χρόνου. Tο κύμα επιχειρησιακών και
ατομικών συμβάσεων που θα αντικαταστήσει το σύστημα των συλλογικών
διαπραγματεύσεων δεν πρόκειται να επηρεαστεί ούτε από τα επικοινωνιακά
δεδομένα των προέδρων σε αυτόν τον «παράφορο έρωτα» που έχουν αναπτύξει
εσχάτως με τα μίντια.Διαβάστε το ρεπορτάζ της Καθημερινής της Κυριακής.

Περικόπτουν το 1/4 της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων

Όταν μέσα στο 2013 θα έχει λήξει το πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας με
βάση το Μνημόνιο, η εμφάνιση της Ελλάδας θα θυμίζει ένα ζωντανό πτώμα, υπό
την προϋπόθεση βεβαίως πως δεν θα έχει χρεωκοπήσει νωρίτερα. Αν κρίνει
κανείς από τις τελευταίες προβλέψεις της Κομισιόν, πριν από λίγες ημέρες,
για την εξέλιξη των βασικών ελληνικών μακροοικονομικών μεγεθών που
καλύπτουν μέχρι και το 2012, στη χώρα μας θα ζει ένας λαός που θα του έχουν
στερήσει το ένα τέταρτο τουλάχιστον της αγοραστικής του δύναμης, που θα
οφείλει στους δανειστές του ακόμα τεράστια ποσά, ανεξαρτήτως όσων θα έχει
ήδη δώσει και από τη χάρη που θα του κάνουν οι κοινοτικοί εταίροι του να
παρατείνουν τον χρόνο αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ που θα του
έχουν δώσει μέχρι τότε, όχι για να στηρίξει την οικονομία του, αλλά για να
πληρώσει τους πιο βιαστικούς και απαιτητικούς δανειστές του, τις τράπεζες
κυρίως.

Εκείνη την εποχή η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει χρήματα για να πληρώσει
δάνεια, άσχετα προς το κοινοτικό, που λήγουν το 2014 και το 2015, ποσά,
δηλαδή, της τάξης των 70 δισ. ευρώ τον ένα χρόνο και των 76 δισ. ευρώ τον
επόμενο. Πού θα τα βρει; Μοιραία θα αναγκαστεί να ζητήσει, αν δεν της το
πουν οι ίδιοι οι εταίροι της, να ενταχθεί στο νέο, υπό διαμόρφωση Μόνιμο
Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ΜΕΜΣ) των οικονομιών των χωρών της Ευρωζώνης.
Ο μηχανισμός αυτός, όχι ενωσιακού, αλλά διακυβερνητικού χαρακτήρα, είναι
ήδη αποφασισμένος, στις γενικές γραμμές του, από τους Γαλλογερμανούς, και
έχει την αναγκαστική έγκριση τόσο της Κομισιόν που θα τον πιλοτάρει όσο και
των υπόλοιπων κοινοτικών χωρών. Μια μικρή τροποποίηση της συνθήκης της
Λισσαβώνας (άρθρο 136) για την ενίσχυση της κοινοτικής εποπτείας των χωρών
που εμφανίζουν υψηλά ελλείμματα και χρέος και δεν τα βγάζουν πέρα μόνες
τους. Γι? αυτά τα κράτη -θυμηθείτε ότι θα είναι και η Ελλάδα μέσα, από τις
πρώτες- θα χαράσσονται (σ.σ.: από τους άλλους) οι προσανατολισμοί
οικονομικής πολιτικής που πρέπει να ακολουθούν, οι οποίοι θα είναι συμβατοί
με τους καθοριζόμενους για το σύνολο της Ένωσης και θα διασφαλίζεται η
εποπτεία τους (σ.σ.: παράταση επ? αόριστον του στενού κορσέ σε οικονομία
και κοινωνία). Η εποπτεία ποιων; Αυτών των κρατών που έχουν πρόβλημα. Από
ποιους;Διαβάστε το άρθρο της Κυριακάτικης Αυγής.

Έκθετος ο Παναγόπουλος μετά την αποκάλυψη της μυστικής συνάντησης με
εργοδότες
Παραιτήθηκαν από το Προεδρείο ΔΑΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση

Η «μυστική συνάντηση» του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, με τους
εκπροσώπους των εργοδοτών, που δεν κατάφερε να κρατηθεί μυστική, ήταν η
σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Στο χθεσινό γενικό συμβούλιο της ΓΣΕΕ η αντίδραση όλων των παρατάξεων, πλην
της ΠΑΣΚΕ, ήταν άμεση. Κατήγγειλαν την τακτική της αγωνιστικής αδράνειας
και των διαπραγματεύσεων, που στόχο έχει να περάσει πιο ήπια η σφαγή των
εργαζομένων. Και αποχώρησαν από το προεδρείο της Συνομοσπονδίας, απαιτώντας
έκτακτο συνέδριο της ΓΣΕΕ ως τον Μάρτιο του 2011.
Συγκεκριμένα, ο Γ. Γαβρίλης, γραμματέας της Αυτόνομης Παρέμβασης και
αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωσε:
«Μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις υπονομεύτηκε ακόμα περισσότερο το
κύρος, ο ρόλος και η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος. Να μη χαθεί
άλλος χρόνος. Η επιλογή μας να παραιτηθούμε από το προεδρείο είναι επιλογή
αυξημένης ευθύνης και ζητάμε τη σύγκλιση έκτακτου συνεδρίου σε μια
προσπάθεια επανασυγκρότησης και επαναθεμελίωσης του συνδικαλιστικού
κινήματος, δίνοντας έμφαση στην αναζωογόνηση των πρωτοβάθμιων σωματείων».