Με ανακοίνωσή της στις
4.11.12, η παράταξη «Ηλίου-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» αναδεικνύει ένα από τα
σοβαρότερα θέματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση: Την ανεπαρκή
χρηματοδότηση, για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για τις κοινωνικές
λειτουργίες των δήμων και ιδιαίτερα για τους βρεφονηπιακούς και παιδικούς
σταθμούς.
Δυστυχώς όμως το ύφος
και οι ισχυρισμοί της ανακοίνωσης δεν βρίσκονται σε αντιστοιχία με τη
σοβαρότητα του θέματος. Πολλώ δε μάλλον οι πρακτικές που υιοθετήθηκαν σχετικά.
Κατ’ αρχάς κανείς δεν διαφωνεί για την αναγκαιότητα πρόσληψης μόνιμου
προσωπικού για τις κοινωνικές δομές των δήμων. Άλλωστε κατ’ επανάληψη ο ίδιος ο
Δήμαρχος έχει τονίσει αυτή την αναγκαιότητα στα Δημοτικά Συμβούλια.
Ας δούμε όμως ποια
είναι η πραγματικότητα. Οι κοινωνικές δομές του Δήμου μπορούν να απορροφήσουν
όλες τις αιτήσεις των εργαζομένων γονέων για τα παιδιά τους στους παιδικούς
σταθμούς, εάν όμως είχαν εγκριθεί οι 18 συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι 24
συμβάσεις έργου, που είχε ζητήσει η Δημοτική Αρχή, αλλά δεν εγκρίθηκαν ποτέ από
το Υπουργείο. Ο Δήμος Ηλιούπολης, για να καλύψει αυτή την ανάγκη, προχώρησε
μετά από συμφωνία με την Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στην κατάρτιση
σχεδίου προγραμματικής σύμβασης μεταξύ Δήμου, ΚΑΦΑΔΗΛ και
κοινωνικοσυνεταιριστικής επιχείρησης, με την επωνυμία «Κοινωνικοσυνεταιριστική
Δράση», για την πρόσληψη των παραπάνω ατόμων.
Δεν θα σχολιάσουμε
ούτε το ύφος ούτε και τις εκφράσεις, όπως «χυδαία πρωτοβουλία», των συντακτών της
ανακοίνωσης, αλλά θα μείνουμε στην ουσία.
Πρώτον η σύμπραξη δεν
έγινε εν κρυπτώ, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, αφού στην Αυτοδιοίκηση, για
την υπογραφή μιας τέτοιας προγραμματικής σύμβασης, ακολουθείται υποχρεωτικά η
παρακάτω διαδικασία: Εγκρίνεται πρώτα από το Δ.Σ. του Νομικού Προσώπου, και
επικυρώνεται εν συνεχεία από το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.
Δεύτερον, πρόθεσή μας
ήταν και παραμένει –όπως θα προέκυπτε από την εισήγησή μας στο Δ.Σ., την οποία
θα άκουγαν, αν δεν βιάζονταν τόσο να προτρέξουν, και να προβούν σε αφορισμούς
και βιαιότητες- οι προσλήψεις, οι αμοιβές των εργαζομένων και ο αριθμός
προσωπικού να γίνονταν αντίστοιχα με αυστηρά κριτήρια ΑΣΕΠ, με χρήματα τόσα όσα
και του τακτικού προσωπικού και με αριθμό τόσο όσο είχαν ανάγκη οι παιδικοί μας
σταθμοί.
Όσο αναφορά δε την «επιχειρηματικότητα»,
από πότε το μοντέλο των κοινωνικοσυνεταιριστικών επιχειρήσεων , δηλαδή του
τρίτου τομέα της οικονομίας, είναι ιδιωτικοποίηση;
Κατανοούμε την
προσπάθεια για ουσιαστική αντιπολίτευση, δεν κατανοούμε όμως την ταύτιση του
συνεταιριστικού κινήματος με τον ιδιωτικό τομέα, τις ατυχείς εκφράσεις και την
αγωνία, πριν καν έρθει το θέμα στο Δ.Σ., να καταδικαστεί από την αρχή η προσπάθεια επίλυσης αυτού του
τόσο σοβαρού θέματος, αγνοώντας τα 200
περίπου παιδιά που σήμερα, παρά το ότι ο Δήμος διαθέτει χρήματα και κτηριακές
υποδομές, δεν μπορούν να φιλοξενηθούν στους παιδικούς σταθμούς, λόγω της
απαράδεκτης και προκλητικής κυβερνητικής πολιτικής σ’ αυτόν τον τομέα.
Σε σχέση τέλος με τα
«κροκοδείλια δάκρυα» που χύνουν οι Δήμαρχοι στα σκαλιά των Υπουργείων, ας προσέξουν
καλύτερα για να δουν, ποιοι πραγματικά παλεύουν για τη διατήρηση και τη
λειτουργία όλων των δομών, και ιδιαίτερα των κοινωνικών δομών των δήμων, και
ποιοι καταχρεωμένοι κλείνουν τη μια πίσω από την άλλη.
8/11/12
Γραφείο Τύπου
Δήμου Ηλιούπολης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου