Για
να επιβάλλουν τον σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα θέλουν να πείσουν το λαό
αυτός φταίει, ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για το έλλειμμα, οι
μετανάστες για την ανεργία, οι καθηγητές και οι φοιτητές για το κόστος
της εκπαίδευσης και σε λίγο για την κρίση θα φταίνε όλοι εκτός από
αυτούς που όντως τα φάγανε: το μεγάλο κεφάλαιο και τους υπαλλήλους του,
τις κυβερνήσεις και την ΕΕ.
Ο
φασισμός είναι ο βασικός εκφραστής αυτού του κοινωνικού κανιβαλισμού που
το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννάει. Καλύπτει τους πραγματικούς
υπεύθυνους της κρίσης, της ανεργίας, της φτώχειας και στρέφει όλη την
αγανάκτηση και την οργή στους πιο αδύναμους.. Ο φασισμός δεν
αντιμετωπίζει τον πραγματικό εχθρό, αλλά ήταν και είναι το μακρύ χέρι
του κράτους και παρακράτους ενάντια στο εργατικό κίνημα. Άλλωστε,
επιτίθεται ευθέως στις ιδέες και την ιστορία του κινήματος, προωθώντας
τις πιο μαύρες εκδοχές σκοταδισμού και λογοκρισίας.
Απέναντι
στην άνοδο του φασισμού οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν πρώτα και
κύρια ενάντια στην πολιτική που τους τσακίζει και να συγκροτήσουν ένα
εργατικό και λαϊκό κίνημα ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών των
μνημονίων, της ΕΕ, την ΟΝΕ, του ΔΝΤ και των πολιτικών τους εκφραστών με
ενότητα ανάμεσα σε όσους εργάζονται σε αυτή τη χώρα.
Σε αυτό το
πλαίσιο, θεωρούμε ότι η συγκρότηση της “Πρωτοβουλία αντιφασιστικής
δράσης στα νότια” ενδυναμώνει τη μάχη του λαού ενάντια στην φασιστική
απειλή και τον κρατικό αυταρχισμό.
Καλούμε
το λαό της περιοχής, τους εργαζόμενους και τη νεολαία να συμμετέχουν
στην πορεία “ενάντια στο φασισμό και την κρατική καταστολή” στα νότια
προάστια που διοργανώνει η “Πρωτοβουλία αντιφασιστικής δράσης στα
νότια” το Σάββατο 10/11, στις 11:00π.μ. (προσυγκέντρωση πλ. Αγίου
Παύλου, Μυστρά και Κυνουρίας στην Άνω Γλυφάδα).
ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή
τοπική επιτροπή νοτίων προαστίων
--
Το Σύνθημα Για Τις Ενωμένες Πολιτείες Της Ευρώπης...
Αλλά ενώ το σύνθημα των δημοκρατικών Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης -αν συνοδεύεται από την επαναστατική ανατροπή των τριών πιο αντιδραστικών μοναρχιών στην Ευρώπη, που ηγείται η Ρωσσική-είναι αρκετά άτρωτο ως πολιτικό σύνθημα... οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, κάτω από τον καπιταλισμό, είναι είτε αδύνατες είτε αντιδραστικές.
Eνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης κάτω από τoν καπιταλισμό είναι ισοδύναμες προς μια συμφωνία για διαίρεση των αποικιών. Κάτω από τον καπιταλισμό, εντούτοις, καμία άλλη βάση και καμία άλλη αρχή της μοιρασιάς δεν είναι πιθανή εκτός από την δύναμη. Ένας πολυεκατομμυριούχος δεν μπορεί να μοιραστεί το "εθνικό εισόδημα" μιας καπιταλιστικής χώρας με κανένα άλλον ειδάλλως σε αναλογία "με το κεφάλαιο που επενδύθηκε" (με ένα επίδομα που ρίχνεται μέσα, έτσι ώστε το μεγαλύτερο κεφάλαιο μπορεί να λάβει περισσότερο από το μερίδιό του). Ο καπιταλισμός είναι η ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και η αναρχία στην παραγωγή.Η υπεράσπιση μιας "δίκαιας" μοιρασιάς του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι καθαρός Προυντονισμός, ηλίθιος φιλισταιισμός. Καμία μοιρασιά δεν μπορεί να επηρεαστεί ειδάλλως από την "αναλογία στην δύναμη", και τις αλλαγές της δύναμης με τη πορεία της οικονομικής ανάπτυξης...
Φυσικά, οι προσωρινές συμφωνίες είναι πιθανές μεταξύ των καπιταλιστών και μεταξύ των κρατών. Από αυτή την άποψη οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι πιθανές ως συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαιων καπιταλιστών ... αλλά με ποιο σκοπό; Μόνο με σκοπό από κοινού να καταπνίγουν τον σοσιαλισμό στην Ευρώπη, από κοινού να προστατεύουν την αποικιακή λεία...
Οι Ενωμένες Πολιτείες του Κόσμου ( και όχι της Ευρώπης μόνο) είναι η κρατική μορφή της ενοποίησης και της ελευθερίας των εθνών που εμείς συνδέουμε με τον σοσιαλισμό - για την ολική εξαφάνιση του κράτους, συμπεριλαμβανομένου καί του δημοκρατικού. Ως ξεχωριστό σύνθημα, εντούτοις, το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών του Κόσμου θα ήταν μετά βίας σωστό, πρώτον, επειδή συγχωνεύεται με τον σοσιαλισμό' δεύτερον, επειδή μπορεί να ερμηνευθεί λανθασμένα και να σημαίνει ότι η νίκη του σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα είναι αδύνατη, και μπορεί επίσης να δημιουργήσει εσφαλμένες αντιλήψεις ως προς τις σχέσεις μιας τέτοιας χώρας με τις άλλες.
Η άνιση οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι ένας απόλυτος νόμος του καπιταλισμού. Ως εκ τούτου, η νίκη του σοσιαλισμού είναι πιθανή πρώτα στις διάφορες ή ακόμα και σε μια καπιταλιστική χώρα μόνο.Αφού έχει απαλλοτριώσει τους καπιταλιστές και έχει οργανώσει τη δική του σοσιαλιστική παραγωγή, το νικηφόρο προλεταριάτο εκείνης της χώρας θα εγερθεί ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο-τον καπιταλιστικό κόσμο-ελκύοντας στον αγώνα του τις καταπιεσμένες τάξεις άλλων χωρών,προκαλώντας εξεργέρσεις σε εκείνες τις χώρες ενάντια στους καπιταλιστές, και σε περίπτωση ανάγκης χρησιμοποιώντας ακόμα και ένοπλη δύναμη ενάντια στις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τα κράτη τους. Η πολιτική μορφή μιας κοινωνίας όπου το προλεταριάτο είναι νικηφόρο στην ανατροπή της αστικής τάξης θα είναι ένα δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο όλο και περισσότερο θα συγκεντρώνει τις δυνάμεις του προλεταριάτου ενός ωρισμένου έθνους ή εθνών, στον αγώνα ενάντια στα κράτη που δεν έχουν μεταπήδησει ακόμα στον σοσιαλισμό. Η κατάργηση των τάξεων είναι αδύνατη χωρίς μια δικτατορία της καταπιεσμένης τάξης, του προλεταριάτου. Μια ελεύθερη ένωση των εθνών του σοσιαλισμόυ είναι αδύνατη χωρίς ένα λίγο πολύ παρατεταμένο και επίμονο αγώνα των σοσιαλιστικών δημοκρατιών ενάντια των οπισθοδρομικών κράτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου