19/6/13

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ


H χθεσινή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης για τη ρύθμιση της παραχώρησης του δημόσιου χώρου (πεζοδρόμια και πλατείες), για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, δηλαδή κυρίως για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων είναι μια θετική απόφαση.Κι αυτό γιατί η διοίκηση αναγκάστηκε να περιορίσει τη νόμιμη κατάληψη δημόσιου χώρου, η οποία έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για την πόλη, καθώς με την αδιαφορία της την έχει καταστήσει ουσιαστικά αδιάβατη για τους πεζούς και μαρτύριο για τους γονείς που είχαν την ...απαίτηση να κυκλοφορούν με καροτσάκι για μωρά και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Όμως, η μέθοδος που επελέγη μας καθιστά επιφυλακτικούς.

Διότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις :

αποφασίστηκαν στις 17 Ιουνίου 2013, με αναδρομική ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2013, με αποτέλεσμα να είναι έκθετες νομικά και να κινδυνεύουν να καταρρεύσουν στην πρώτη εναντίον τους προσφυγή, αν δεν καταπέσουν στον έλεγχο νομιμότητας,


αποκάλυψαν ότι η διοίκηση δεν έχει ενιαία άποψη, καθώς γίναμε μάρτυρες μιας δημόσιας αντιπαράθεσης ανάμεσα στους αντιδημάρχους Επιχειρηματικότητας και Αστικού Σχεδιασμού, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται βάσιμα η ύπαρξη πολιτικής βούλησης για εφαρμογή τους.

Το πρόβλημα της κατάληψης του δημοσίου χώρου δεν είναι ούτε αστυνομική υπόθεση, που να λύνεται με αγκυλώσεις κίτρινων γραμμών που ξεβάφουν σε δύο μέρες, ούτε εισπρακτικό λάφυρο για να γεμίσει τα άδεια ταμεία.

Είναι κοινωνικό πρόβλημα και πρόβλημα παραβίασης των ατομικών δικαιωμάτων, το οποίο δεν επιλύεται με την επιβολή προστίμων, που άλλωστε έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αναποτελεσματικά, διότι απλώς δημιουργούν αυξημένες "οφειλές προηγούμενων χρήσεων", καθώς ελάχιστοι πληρώνουν πλέον.

Η συγκεκριμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης πρέπει να ισχύσει από 1/1/2014, έτσι ώστε να μην είναι νομικά ευάλωτη και να δοθεί η δυνατότητα για την προβολή και εμπέδωση της, όπως και για την ενεργοποίηση των πολιτών στη διεκδίκηση του δημόσιου χώρου που έχει καταληφθεί εξαιτίας της ανοχής στην ασυδοσία.

Η πόλη δεν μπορεί να είναι αδιάβατη από τους πεζούς με “αντάλλαγμα” τα δήθεν πρόστιμα που δεν πληρώνονται.

Γι' αυτό:


ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εκδίδεται καμία νέα άδεια για κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, αν ο νέος κάτοχος δεν αναλαμβάνει όλες τις υποχρεώσεις του προκατόχου του προς το δήμο.


ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να δοθούν άδειες για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων το 2013 σε κανένα κατάστημα που δεν έχει καταβάλει τα τέλη για το 2012.


ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να αυξηθούν από 2 σε 3 ανά οικοδομικό τετράγωνο οι άδειες για καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στον άξονα της Αριστοτέλους, κι αυτό διότι με βάση τα πραγματικά δεδομένα σε προσφορά καταστημάτων θα σημάνει ότι το σύνολο του άξονα θα αποτελείται ΜΟΝΟ από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος


ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να δίνεται άδεια μουσικής χωρίς ηχομονώσεις που προστατεύουν τους περίοικους.



Σε κάθε περίπτωση, η έκδοση των αδειών πρέπει να είναι πολύ αυστηρή.

Καμία επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος δεν πρέπει να λειτουργεί πριν λάβει οριστική άδεια.

Η τεράστια διόγκωση του κλάδου της καφεστίασης δημιουργεί τη ψευδαίσθηση ότι δίνει απάντηση στο πρόβλημα απασχόλησης που αντιμετωπίζουν χιλιάδες νέοι με αποτέλεσμα επενδύσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ από οικογενειακές οικονομίες μιας ζωής να γίνονται ατμός καφετιέρας.

Επιχειρηματικότητα στην πόλη δεν είναι μόνο τα καφέ!

Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν ιδέες! Υπάρχει βούληση για να γίνει η Θεσσαλονίκη μια πόλη για εμάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου